خاطره اي که تو ذاتش هست که تموم نشه چون خاطره ها مصرف نميشن اما انگار تويه اين هم شانس نياوردي و بالاخره اينم داره ميره

هرچند اولش حس کردم شايد سيگاره که ميسوزه اما عطر عطراگينش نه ، نميشه

بعدش حس کردم يه عکس ميسوزه اما وجودي ارامش دهنده در رگ هايت ، بازهم نه شايد الکل وجودي بس تلخ کننده و گيج کننده و کرخت

فضاي نوشته بشدت وهم انگيزه و خوبه

اند سيريسلي هو ايز ديس فاکينگ پرسونال کامنت سندر؟